Kamu Görevlileri Etik Kurulu; kamu görevlilerinin uymaları gereken saydamlık, tarafsızlık, dürüstlük, hesap verebilirlik, kamu yararını gözetme gibi etik (ahlaki) davranış ilkeleri belirlemek ve uygulamayı gözetmek üzere kurulmuş bir kuruldur.

Cumhurbaşkanı, Türkiye Büyük Millet Meclisi üyeleri, Bakanlar Kurulu üyeleri, Türk Silahlı Kuvvetleri, yargı mensupları ve üniversiteler hariç bütün kamu kurum ve kuruluşlarında çalışan kamu görevlilerinin uymaları ve gözetmeleri gereken etik (ahlaki) ilke ve kuralları belirlemekte ve uygulamayı kontrol etmektedir.

Kurul yaptığı kontroller, kendisine intikal eden ihbar ve şikayetler çerçevesinde zaman zaman haber bültenleri ve raporlar yayımlamaktadır.

Bu çalışmalar çerçevesinde Etik Kurulu, kamu görevlilerimin en çok karşılaştığı, dolayısıyla kamu görevlisinin doğru ve tarafsız karar vermesini zorlaştıran etik ikilemleri dört ana grupta toplamış olup, bunları aşağıdaki gibi sıralamıştır.

Etik İkilem: İki veya daha fazla değerin çatışma halidir. Eğer, bu değerlerden birisi korunursa, diğeri korunamamaktadır ya da bir veya daha fazlasını koruyabilmek için, diğerlerini göz ardı etmek zorunluluğu bulunmaktadır.

Kamu Görevlilerinin En Çok Karşılaştıkları Etik İkilemler:

1- Kamu görevlilerinin karşılaştıkları birinci ikilem türü, önlerindeki seçeneklerin hiç birisinin tam manasıyla tatmin edici olmadığı, ancak onların içinden diğerlerine göre daha iyi olan seçeneğin belirlenmesi durumudur.

2- İkinci ikilem türü, seçeneklerin birden fazlasının ya da tamamının kendi başına iyi olduğu ve birisinin seçilmesi durumunda diğerinden vazgeçilmesinin gerektiği bir durumdur. Burada kamu görevlisi, “en iyi”ler arasında bir seçim yapmak durumundadır.

3- Üçüncü ikilem türü, farklı kişi ve gruplar üzerinde farklı etki ve sonuçlar doğurması muhtemel bir kararın verilmesidir.

4- Kamu görevlilerinin karşılaşabilecekleri son ikilem türü, verecekleri kararın muhtemel sonucundan, kendilerinin ya da yakınlarının olumlu ya da olumsuz ve/veya dolaylı ya da dolaysız etkilenmeleri durumudur. Böyle bir durumda, “çıkar çatışması” söz konusu olmaktadır. Yani, karar alıcının bireysel çıkarları ile genel anlamda kamu çıkarı çelişmektedir. Bir kimsenin, kendi çıkarı aleyhine bir karar verebilmesi son derece güçtür. Böyle durumlarda, ilke olarak, karardan olumlu ya da olumsuz ve/veya dolaylı ya da dolaysız olarak etkilenebilecek kamu görevlilerinin, karar verme sürecine katılmamaları gerekmektedir.