6356 sayılı Sendikalar ve Toplu İş Sözleşmesi Kanununun “Sendika özgürlüğünün güvencesi” başlıklı 25 inci maddesinde;

• İşçilerin işe alınmalarının;

– Belli bir sendikaya girmeleri veya girmemeleri,

– Herhangi bir sendikaya üye olmaları veya olmamaları,

– Belli bir sendikadaki üyeliği sürdürmeleri veya üyelikten çekilmeleri,

şartına bağlı tutulamayacağı,

• İşverenin, sendikaya üye olan işçilerle sendika üyesi olmayan işçiler veya ayrı sendikalara üye olan işçiler arasında, çalışma şartları veya çalıştırmaya son verilmesi bakımından herhangi bir ayrım yapamayacağı (ücret, ikramiye, prim ve paraya ilişkin sosyal yardım konularında toplu iş sözleşmesi hükümleri istisna),

• İşçilerin;

– Sendikaya üye olmaları veya olmamalarından,

– İş saatleri dışında veya işverenin izni ile iş saatleri içinde işçi kuruluşlarının faaliyetlerine katılmaları veya sendikal faaliyette bulunmalarından,

dolayı işten çıkarılamayacağı veya farklı işleme tabi tutulamayacağı,

belirtilmiştir.

Maddenin devamında ise işverenin yukarıdaki fıkralara aykırı hareket etmesi hâlinde işçinin bir yıllık ücreti tutarından az olmamak üzere tazminata hükmedileceği belirtilmiştir.

Dolayısıyla yukarıda belirtilen hal ve durumlar nedeniyle işçinin İş Mahkemesine dava açması ve haklılığının ortaya çıkması halinde, mahkeme işverenin işçiye bir yıllık ücreti tutarından az olmamak üzere tazminat ödemesine karar verir ki bu tazminata sendikal tazminat denir.

Sendikal bir nedenle iş sözleşmesinin feshi hâlinde ise işçi, 4857 sayılı İş Kanunu 18, 20 ve 21 inci madde hükümlerine göre işe iade davası açma hakkına sahiptir.