Kanunlarda, kamu alacakları için zaman aşımı süreleri öngörülmüştür. Örneğin, 5510 sayılı Sosyal Sigortalar ve Genel Sağlık Sigortası Kanunu uyarınca; Sosyal Güvenlik Kurumunun prim ve diğer alacakları ödeme süresinin dolduğu tarihi takip eden takvim yılı başından başlayarak on yıllık zamanaşımına tâbidir.

Aynı şekilde idari para cezaları da on yıllık zamanaşımı süresine tabidir ve idari para cezalarında zamanaşımı süresi, fiilin işlendiği tarihten itibaren başlar.

Başta vergi olmak üzere birçok kamu alacağının tabi olduğu 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun uyarınca da (para cezalarına ait özel kanunlarındaki zamanaşımı hükümleri hariç) amme (kamu) alacağı, vadesinin rastladığı takvimi yılını takib eden takvim yılı başından itibaren 5 yıl içinde tahsil edilmezse zamanaşımına uğrar. Zamanaşımından sonra mükellefin (borçlunun) rızaen yapacağı ödemeler kabul edilir. Borçlu zamanaşımı itirazında bulunursa, artık kendisinden borcu ödemesi istenemez.

Ancak kanunlarda öngörülen bu zamanaşımı süreleri dolduğunda, ilgili kişilerin borçları ortadan kalkmaz. Bu kişiler halen borçlu sayılır. Zamanaşımı sadece alacak hakkının belli bir süre kullanılmaması yüzünden dava edilebilme niteliğinden yoksun kalmasını ifade eder. Yani alacaklı kamu kurumu zaman aşımına uğramış bir borç için artık borçlu hakkında dava açamaz, icra ve haciz yoluna başvuramaz. Dolayısıyla zamanaşımı, alacaklı için alacak hakkını (borçlu için de borçluluk niteliğini) sona erdirmeyip sadece onu “eksik bir borç” haline dönüştürür ve “alacağın dava edilebilme özelliği”ni ortadan kaldırır.

Bu nedenledir ki örneğin Sosyal Güvenlik Kurumu kişinin borcu zaman aşımına uğramış olsa bile, o kişi Kurumdan borcu yoktur yazısı veya ilişiksizlik belgesi istediğinde, borcu ödemediği sürece, Kurum kendisine belge vermez.