15 Mart 2007 tarihinde Türkiye Büyük Millet Meclisi’nde kabul edilmiş, 28 Mart 2007 tarihli Resmi Gazete’de de yayımlanmış ve aynı gün yürürlüğe girmiştir.

Mali tatil uygulaması hem mali mevzuatı hem de çalışma mevzuatını ilgilendirdiğinden, uygulamanın ayrıntıları Maliye Bakanlığı tarafından çıkarılan 1 Sıra No’lu Mali Tatil Uygulaması Hakkında Genel Tebliği ile Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı tarafından çıkarılan 5604 Sayılı Mali Tatil İhdas Edilmesi Hakkında Kanunun 2 nci Maddesinin Uygulanmasına İlişkin Tebliğ ile düzenlenmiştir.

Kanunun güncel metnine buradan ulaşabilirsiniz.

Kanun uyarınca; her yıl temmuz ayının birinden yirmisine kadar (yirmisi dahil) malî tatil uygulanmakta, haziran ayının son gününün tatil günü olması halinde, malî tatil, temmuz ayının ilk iş gününü takip eden günden itibaren başlamaktadır. Kanun kapsamına girip de son günü mali tatile rastlayan süreler tatilin son gününü izleyen tarihten itibaren yedi gün uzamış sayılmaktadır.

Kanun dolayısıyla da mali tatil kapsamına;

– Beyana, İkmalen, re’sen veya idarece yapılan tarhiyata dayalı vergi, resim ve harçlar ile vergi cezaları ile ilgili beyanname verme ve ödeme gibi iş ve işlemler,

– Vergi Usul Kanunu hükümlerine göre belirli sürelerde yapılması gereken muhasebe kayıt süreleri, bildirim süreleri ve vergiyle ilgili işlemlere ilişkin dava açma süreleri,

– Kayıt – belge ibrazları,

– 6356 sayılı Sendikalar ve Toplu İş Sözleşmesi Kanunu, 4447 sayılı İşsizlik Sigortası Kanunu, 4857 sayılı İş Kanunu ile 5510 sayılı Sosyal Sigortalar ve Genel Sağlık Sigortası Kanununa göre işverenlerce yapılması gereken, iş kazası ve meslek hastalığı bildirimleri dışında kalan beyan, bildirim ve ödemeler,

girmektedir.

Gümrük idareleri, il özel idareleri ve belediyeler tarafından tarh ve/veya tahsil edilen vergi, resim ve harçlar ise bu Kanun dolayısıyla da mali tatil kapsamına girmemektedir.

Uygulamanın ayrıntısı yukarıda belirtilen iki tebliğde yer almaktadır.