Kanun 17 Ekim 1983 tarihinde Türkiye Büyük Millet Meclisi’nde kabul edilmiş, 20 Ekim 1983 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanmış, 1 Ocak 1984 tarihinde yürürlüğe girmiştir.

Sosyal güvenlik reformuyla birlikte Bağ-Kur’un Sosyal Güvenlik Kurumu’na devredilmesiyle birlikte 5510 sayılı Kanunun 5754 sayılı Kanunla değişik 106 ın maddesi uyarınca 1 Ekim 2008 tarihi itibariyle de yürürlükten kaldırılmıştır.

Kanun metnine buradan ulaşabilirsiniz.

Kanunda tarımda kendi adına ve hesabına bağımsız çalışanlara ve hak sahiplerine, malullük, yaşlılık ve ölüm hallerinde yapılacak sosyal sigorta yardımları ile ilgili şartlar düzenlenmişti. Yani Tarım Bağ-Kur kapsamında sigortalı olanların sosyal güvenliğini düzenleyen bir Kanundu ve Esnaf ve Sanatkarlar ve Diğer Bağımsız Çalışanlar Sosyal Sigortalar Kurumu (Bağ-Kur) tarafından uygulanmaktaydı. Kanun uyarınca, ilk tescil tarihinde 58 yaşını dolduran kadınlarla, 60 yaşını dolduran erkeklerin Tarım-Bağ’kur sigortalısı olmaları zorunlu tutulmamış, kendi isteklerine bırakılmıştı.

Kanunun malullük – yaşlılık – ölüm sigortası (emekli – dul – yetim aylığı) yani tahsis ve sağlık sigortası uygulamalarıyla ilgili maddeleri 24 Temmuz 2003 tarihli ve 4956 sayılı Kanunla yürürlükten kaldırılmış, dolayısıyla Tarım Bağ-Kur sigortalıları da tahsis uygulamaları yönünden, malullük – yaşlılık ve ölüm aylığının hesaplanması konusu hariç diğer Bağ-Kur sigortalıları gibi 1479 sayılı Bağ-Kur Kanununa tabi hale gelmişlerdi. Kanunda sadece sigortalı sayılmayanlar, sigortalılığın başlangıcı ve zorunlu oluşu, sigortalıların kayıt ve tescilleri, primlerle ilgili işlemler, basamak ve göstergeler gibi bazı sigortalılık işlemleriyle ilgili maddeler kalmıştı. 1 Ekim 2008 tarihinden itibaren ise tarımda kendi adına ve hesabına bağımsız olarak çalışanlar 5510 sayılı Kanun çerçevesinde 4/1-b/4 kapsamında sigortalı sayılmaktadırlar.

Tarım Bağ-Kur sigortalıları emeklilik şartları yönünden diğer Bağ-Kur sigortalılarıyla aynı hükümlere tabidirler.