Devlet memurlarının yıllık izin haklarıyla ilgili düzenleme, 657 sayılı Devlet Memurları Kanununun “Yıllık izin” başlıklı 102 nci maddesinde yapılmış olup, maddede aynen;

“Devlet memurlarının yıllık izin süresi, hizmeti 1 yıldan on yıla kadar (On yıl dahil) olanlar için yirmi gün, hizmeti on yıldan fazla olanlar için 30 gündür. Zorunlu hallerde bu sürelere gidiş ve dönüş için en çok ikişer gün eklenebilir.” hükmüne yer verilmiştir.

Kanunun 103 üncü maddesinde ise yıllık izinlerin nasıl kullanılacağı açıklığa kavuşturulmuştur. Dolayısıyla 657 sayılı Kanunun söz konusu maddelerinde, yılın tamamını raporlu (hastalık izninde) veya başka bir nedenle izinli ya da yurtdışında geçiren memurun o yılla ilgili yıllık izin hakkı olup olmayacağı konusunda herhangi bir hüküm, açıklama yer almamaktadır.

Cumhurbaşkanlığı hükümet sistemine geçilmesiyle birlikte kapatılan Devlet Personel Başkanlığı (DPB), verdiği mütalaalarla (görüş yazılarıyla) bu konuya açıklama getirmiştir. Her ne kadar Devlet Personel Başkanlığı kapatılmış olsa da bu konuda herhangi bir mevzuat değişikliği olmadığı için, görüş yazıları halen geçerlidir. Bahse konu görüş yazıları aynen aşağıda yer almaktadır.

ÖZET: Hastalık veya diğer mazeretleri sebebiyle yıl içinde kısmen veya tamamen izinli olan Devlet memurunun yıllık izin kullanmasına ilişkin (15/08/2008-15418)

Aylıksız izin, uzun süreli tedavi gerektiren hastalık izinleri, görevden uzaklaştırma, tutuklama ve istifa sonrası dönüş gibi nedenlerle yıl içinde uzun süre görevinden ayrı kalan memurların yıllık izninin kullandırılıp kullandırılamayacağı hususunda Başkanlığımız görüşünün istenildiği ilgi yazı incelenmiştir.

Bilindiği üzere, 657 sayılı Devlet Memurları Kanununun 102 nci maddesinde; “Devlet memurlarının yıllık izin süresi, hizmeti 1 yıldan on yıla kadar (On yıl dahil) olanlar için yirmi gün, hizmeti on yıldan fazla olanlar için 30 gündür. Zorunlu hallerde bu sürelere gidiş ve dönüş için en çok ikişer gün eklenebilir.” hükmü yer almaktadır.

Diğer taraftan; 657 sayılı Devlet Memurları Kanununun 103 üncü maddesinin birinci fıkrasında; “Yıllık izinler, amirin uygun bulacağı zamanlarda, toptan veya ihtiyaca göre kısım kısım kullanabilir. Birbirini izleyen iki yılın izni bir arada verilebilir. Cari yıl ile bir önceki yıl hariç, önceki yıllara ait kullanılmayan izin hakları düşer.” hükmü yer almaktadır.

Buna göre;

1-657 sayılı Devlet Memurları Kanununun aylıksız izin ve hastalık izinini düzenleyen maddeleri ile görevden ayrı kalmayı gerektiren birtakım maddelerine istinaden bir takvim yılı boyunca izinli olan görevden uzaklaştırma veya tutuklama, istifa gibi sebeplerle uzun süre ayrı kalan personelin hizmette bulunmayan bu yıl için ayrıca yıllık izin hakkının bulunmadığı,

2-İzne ayrılmış bulunan personelden bu iznin sonunda göreve başlayanlar içinde bulundukları yıla ait yıllık izin haklarını kullanabilmeleri için aynı yıl içinde mükerrer izin kullanmış olmaması kaydıyla göreve başladıkları tarihten yıl sonuna kadar kısmen veya tamamen izin kullanabilmelerine imkan veren bir sürenin kalmış olması gerektiği, bu şekilde izin kullanabilmeye imkan verebilecek hiç süre kalmamış olması halinde o yıla ait kullanılmayan yıllık izinlerinin izleyen yıl içinde kullanılabileceği mütalaa edilmektedir.

ÖZET: Fiilen çalışılmayan yıla ait yıllık izin hakkının bulunmadığı, cari yılın iznine hak kazanılması için fiilen göreve başlanması gerektiği hakkında. (13/08/2015-5290)

Yurtdışına yüksek lisans öğrenimi amacıyla gönderilen ve bir tam yılını yurtdışında geçiren personelin fiilen çalışmadığı yıl için yıllık izin hakkının bulunup bulunmadığı hususunda Başkanlığımız görüşünün talep edildiği ilgi yazı incelenmiştir.

Bilindiği üzere, 14/7/1965 tarihli ve 657 sayılı Devlet Memurları Kanununun “Yıllık izin” başlıklı 102 nci maddesinde; “Devlet memurlarının yıllık izin süresi, hizmeti 1 yıldan on yıla kadar (On yıl dahil) olanlar için yirmi gün, hizmeti on yıldan fazla olanlar için 30 gündür. Zorunlu hallerde bu sürelere gidiş ve dönüş için en çok ikişer gün eklenebilir.” hükmüne, “Yıllık izinlerin kullanılışı” başlıklı 103 üncü maddesine; “Yıllık izinler, amirin uygun bulacağı zamanlarda, toptan veya ihtiyaca göre kısım kısım kullanılabilir. Birbirini izliyen iki yılın izni bir arada verilebilir. Cari yıl ile bir önceki yıl hariç, önceki yıllara ait kullanılmayan izin hakları düşer…” hükmüne yer verilmiştir.

Diğer taraftan, mezkur Kanunun “Bilgilerini artırmak üzere dış memleketlere gönderilme” başlıklı 78 inci maddesinde; “Mesleklerine ait öğrenimini bitirerek Devlet memurluğuna alınmış ve asli memur olarak atanmış olanlardan mesleklerine ait hizmetlerde yetiştirilmek, eğitilmek, bilgilerini artırmak veya staj yapmak üzere dış memleketlere:

a) Kurumlarınca açılacak seçme veya yarışma sınavlarında başarı gösterenlere,

b) Dış burslara dayanılarak gönderilenlere,

İki yıla kadar ayrılma müsaadesi verilebilir.

Gerekirse bu süre en çok bir kat uzatılabilir.” hükmü, “Bilgilerini artırmak için yabancı memlekete gönderilenlerin hak ve yükümlülükleri” başlıklı 79 uncu maddesinde; “… İzin bitiminde yol süresi hariç 15 gün içinde görevlerine dönerler. Bunlardan kurumlarınca kendilerine maaşsız izin verilmesi uygun görülenlerin bu süreleri keseneklerinin ve karşılıklarının kendileri tarafından her ay T.C. Emekli Sandığına gönderilmesini kabul etmeleri şartıyla emeklilik yönünden eski derecelerinde değerlendirilir.

… Sürelerinin bitiminde görevlerine başlamıyanlar çekilmiş sayılırlar. Bu suretle çekilmiş sayılanlar aylık ve yol giderleri de dahil olmak üzere kendilerine kurumlarca yapılmış bulunan bütün masrafları iki kat olarak ödemeye mecburdurlar…” hükmü, 80 inci maddesinde; “… 78 ve 79 uncu maddelerde yazılı olanların ayırma ve seçilme usul ve şartları, çalışmalarının nasıl izleyip denetleneceği, haklarındaki disiplin kovuşturmasının ne suretle yapılacağı ve geri çağrılmalarını gerektirecek haller, bu Kanunun 2 nci maddesi gereğince bir yönetmelikle düzenlenir…” hükmü, “Yurt dışı eğitim” başlıklı Ek 38 inci maddesinde; “Kamu kurum ve kuruluşlarınca yetiştirilmek amacıyla lisansüstü (yüksek lisans, doktora) eğitim için yurt dışına gönderilecek öğrenci, araştırma görevlisi ile kamu görevlileri, Yükseköğretim Kurulu tarafından tespit edilen yabancı yüksek öğretim kurumlarında eğitim görebilirler… Eğitim amacıyla yurt dışına gönderilecek kamu görevlilerinin öğrenim konuları, çalışmakta oldukları birimlerin görev alanları ile doğrudan ilgili olmak zorundadır…” hükmü bulunmaktadır.

Buna bağlı olarak 1/2/1974 tarihli ve 14786 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe konulan Yetiştirilmek Amacıyla Yurt Dışına Gönderilecek Devlet Memurları Hakkında Yönetmeliğin “Program süresi ve süre uzatımı”na dair 11 inci maddesinde; “Mesleklerine ait hizmetlerde yetiştirilmek, eğitilmek, bilgileri artırılmak, staj, öğrenim veya ihtisas yaptırılmak amacıyla yurt dışına gönderilen memurlardan, yüksek lisans düzeyindekilerin öğrenimlerini iki yılda, doktora düzeyindekilerin öğrenimlerini üç yılda, diğerlerinin ise kendi programlarını süresi içinde tamamlamaları esastır.

Ancak, süresi içinde eğitim veya öğrenimini tamamlayamayan ve kurumu tarafından kabul edilebilir bir mazereti bulunan memurlardan;

a) Doktora düzeyindekilere bir yıla,

b) Yüksek lisans düzeyindekilere altı aya,

c) Diğerlerine, kendileri için öngörülen program süresinin 1/3’üne,

kadar süre uzatımı verilebilir.” düzenlemesi yapılmıştır.

Yukarıda yer verilen hüküm ve açıklamalar çerçevesinde;

-Yüksek lisans öğrenimi amacıyla yurtdışına gönderilen ve bir tam yılını yurtdışında geçiren memurların fiilen çalışmadıkları yıl için yıllık izin haklarının bulunmadığı,

-Söz konusu memurların öğrenim sürelerinin sona ermesi ile Kurumunuz nezdindeki görevlerine yeniden dönmeleri durumunda, görevlerine başladıkları cari yıl içinde fiilen çalışmış olmaları kaydıyla o yıla ait yıllık izinlerini kullanmalarının mümkün olduğu,

mütalaa edilmektedir. (isvesosyalguvenlik.com)